من آدمی صاف و ساده و مظلوم آ بی زبونیم . اینا دیگه خوددونم میدونین. اما خب چیکار کنم؟ اینجا دیگه رفیق بزرگوارمون سرکار خانم سه نقطه امر فرمودن ، خب مام محکوم به اطاعتیم.
امر به کلام فرمودن....من ، نه که فکر کنین حرف زیادی برای گفتن دارماااااااا........... نه ...... ولی خب یوخده را دارم که برادون بگم.
بذار همین اولی کاری یوخده از انتخاباتی آخرین ریاست جمهوری برادون بگم.
نه که فکر کنی من جای عجیب و غریبی کار میکردما........ نه .....
بلکه با آدمهای عجیب و غریبی کار میکردم.......
بروبچه های طبقه بالا که اصلا توی این خطاا نبودند. ولی بروبچه های پایین خب چون یکی از سرکردگان و بزرگان فعالین سیاسی اصفان بود آ رفیق و رفقاشون، دفترشا کرده بودن پاتوق. خب ، خود به خود قاتی میشدند.
منم که چون بچه ساده ای بودم و البته بی زبون، از خیلی کارهاشون سردر میاوردم.
از چه کارایی؟؟؟؟
حالا عرض میکنم خدمتتون . اینقده بامزس که نگوووووووو.
یک اینکه رئیس بزرگ
ما در تمامی ستادهای انتخاباتی یه مسئولیتی اصلی داشت آ یکی از ارکان مهم اون ستاد بود........آ با همه گیشون می پرید.
همه از دم.
به جز جناب احمدی نژاد.
یه روز بهشون عرض کردم پس این یکی چی؟
فرمودن: این؟؟؟؟؟ این که اصلاً خارجی دورس.... آ تازه برای این کار کردن که پول توش نیست.
اینا را که میبینی من براشون کار میکنم. آخری کار یه پولی دستما میگیرد . حالا چه انتخاب بشن . چه نه ......
آ بعدشم شروع فرمودند هر کدوم از حضرات رو به یه زبونی مسخره کردن.
حرفشونم این بود که تا جنابی رفسنجانی توو گودند بقیه برای چی چی خودشونا نخودی آش کردند؟........هان؟
